Cudowny kamień, na którym stanęła Maryja. Wiesz, gdzie się znajduje?

Katedra w Toledo leży w sercu miasta i centrum archidiecezji toledańskiej. Ma nie tylko wielką wartość historyczną, lecz także artystyczną oraz teologiczną.

Budowę katedry w Toledo rozpoczęto w roku 1227. Wzniesiono ją na fundamentach dawnej katedry wizygockiej z VI wieku przebudowanej na meczet. Jej pierwszym architektem był pochodzący z Francji mistrz Martín, autor planu i nadzorca początkowych prac nad szczytem świątyni oraz położonymi w ambitach kaplicami.

W następnych latach stopniowo dobudowywano kolejne części katedry. Dopiero w wieku XIV ukończono nawy boczne i dolny dziedziniec z przyległymi segmentami. Na ich tle wyróżnia się kaplica św. Błażeja. Zbudowano ją na polecenie ówczesnego arcybiskupa Toledo, który ostatecznie został tam pochowany.

W XV wieku wzniesiono kaplicę św. Piotra. Jest usytuowana tuż przy bramie dziedzińca. Następnie, na szczycie świątyni, wzniesiono kaplicę św. Jakuba.

W XVI wieku dodano nastawę ołtarzową, górną część chóru i kraty. W pierwszej połowie tego stulecia wstawiono też wszystkie witraże. Naniesione zostały ponadto przeróżne zmiany na pierwotny projekt architektoniczny. Dotyczyły np. sali kapitulnej, kaplicy mozarabskiej (zmodyfikowanej na polecenie kardynała Cisnerosa) czy kaplicy Nowych Królów (której budowę zainicjował abp Alfons de Fonseca).

Odwiedzając katedrę w Toledo koniecznie trzeba zobaczyć 8 kaplic: kaplicę Większą, kaplicę Nowych Królów, kaplicę św. Jakuba, kaplicę św. Ildefonsa, kaplicę Zstąpienia, kaplicę Mozarabską, kaplicę św. Błażeja i kaplicę Najświętszego Sakramentu.

Na uwagę zwiedzających zasługują również inne części świątyni o wielkiej wartości artystycznej. Np. zakrystia, która jest niczym muzeum pełne prawdziwych dzieł sztuki. Na jej sklepieniu podziwiać można przepiękny fresk. Namalował go Lucas Jordan. Malowidło przedstawia moment, w którym Matka Boska zstąpiła z nieba, aby przyoblec w ornat św. Ildefonsa.

A teraz uwaga – ściany zakrystii zdobi słynny obraz Obnażenie z szat pędzla wybitnego hiszpańskiego malarza El Greco! Został namalowany na miejscu, na zlecenie kapituły katedralnej. Ale co więcej, jest tu też seria innych wyjątkowych dzieł autorstwa El Greco, Caravaggia, Tycjana, Van Dicka, Orrente, Luisa Tristána, Goi, Moralesa czy José Ramosa.

Nie da się przejść obojętnie obok sali kapitulnej. Zachwyca jej złocony i polichromowany strop kasetonowy. A także malowidła olejne na gipsowych murach, które przedstawiają trzynaście scen z życia Maryi oraz pasję Chrystusa.

W sali kapitulnej można zobaczyć m.in. 32 portrety pierwszych toledańskich arcybiskupów. Namalował je Juan de Borgoñ.

Wizytówką katedry w Toledo, a nawet miasta i całej archidiecezji, jest procesja z okazji uroczystości Bożego Ciała z wykorzystaniem przepięknej monstrancji. Została wykonana przez Enrique de Arfe, złotnika niemieckiego pochodzenia, w latach 1515-1523. Chciano w niej przechowywać złote ostensorium, które należało do królowej Izabeli Katolickiej i było dziełem Jaume Aimerica. Tradycja głosi, że do wykonania naczynia użyto pierwszego złota, jakie trafiło do Hiszpanii z Ameryki.

Wyjątkowy status katedry w Toledo wynika nie tylko z faktu, że znajduje się tu siedziba arcybiskupa. Istnieje jeszcze inny powód, który nadaje jej szczególnego charakteru. To kamień węgielny, na którym została wzniesiona.

Nazywany jest on kamieniem Maryi. To właśnie na nim miały spocząć stopy Maryi, gdy wręczała św. Ildefonsowi ornat, wyszywany w niebiańskich pracowniach. Było to podziękowanie za to, że niestrudzenie bronił Jej wiecznego dziewictwa.

Kamień znajduje się w „ukrytym” miejscu. Jest ono jednak dobrze znane mieszkańcom miasta. To urna z czerwonego jaspisu. Za dwoma żelaznymi kratami można dostrzec biały kamień, wytarty dłońmi wiernych. Pielgrzymowali tu zgodnie z wielowiekową tradycją, opisaną w następujących słowach:

Kiedy Królowa Nieba
na ziemię zstąpiła z niego,
na tym kamieniu spoczęła.
Ze czcią go całujcie,
jeśli pociechy szukacie.

Kamień zimny dotykajmy,
a w sercu "Zdrowaś, Maryjo" odmawiajmy,
oddając cześć temu miejscu,
gdzie spoczęły stopy Maryi Panny.