Ma 12 lat, opiekuje się tatą chorym na Alzheimera. „Wiele razy pomogła mi wiara”

Deskorolka, puzzle 3D, koszulka klubu piłkarskiego Juve i rower – takie życzenia bożonarodzeniowe miał Mattia Piccoli, który w grudniu 2021 r. otrzymał od prezydenta Włoch Sergia Mattarelliego honorowe odznaczenie "Alfiere della Repubblica". Te życzenia, tak typowe dla chłopca w jego wieku, Mattia wyjawił w wywiadzie dla włoskiej gazety "La Repubblica" z okazji otrzymania prezydenckiego wyróżnienia. Odpowiedział także na inne pytania – bardziej wymagające i nietypowe dla 12-letniego chłopca.

Mattia, który pochodzi z Concordia Sagittario (małe miasteczko na północny wschód od Wenecji), otrzymał to wielkie wyróżnienie za stałą, codzienną i radosną pomoc, jakiej udziela swojemu cierpiącemu na chorobę Alzheimera ojcu.

Chłopiec pomaga tacie pamiętać o najprostszych czynnościach, takich jak mycie się i ubieranie. Pociesza go, gdy ten nie wie już, gdzie jest i kim są ludzie wokół niego. Pomaga mu przejść przez cały dzień.

Zachowuje się tak, jakby był ojcem własnego ojca.

To właśnie ta czuła zamiana ról poruszyła papieża, a wraz z nim tysiące młodych ludzi zgromadzonych na placu Świętego Piotra.

18 kwietnia, w Poniedziałek Wielkanocny, Ojciec Święty spotkał się na placu Świętego Piotra z młodzieżą włoskich diecezji, a Mattia dał wówczas świadectwo miłości, poświęcenia i odwagi.

Alessandro Gisotti z Vatican News napisał o swoich wrażeniach z tego spotkania:

"Czasami to najmłodsi mają największą miłość i odwagę (…). Świadectwo 12-letniego Mattii Piccoliego, który od kilku lat jest aniołem stróżem swojego chorego na Alzheimera ojca, pozostanie w pamięci wszystkich".

Nie ma innej motywacji dla zachowania Mattii niż miłość – miłość, która staje się troską, kreatywnością, wytrwałością, odpornością, zdolnością do poświęceń. W końcu Mattia jest jeszcze 12-letnim chłopcem, który uwielbia jeździć na deskorolce i jest fanem piłki nożnej.

Ale właśnie ze względu na swoją naturę syna, który wie, jak bardzo ojciec kochał go i towarzyszył mu w jego młodym życiu, czuje, że nie może zrobić nic innego, jak tylko odwzajemnić tę miłość. W swoim młodym wieku pokazał to, co papież nazwał "nosem" do tego, co ważne.

Papież Franciszek nawiązał do tego zmysłu w swoich słowach skierowanych do młodych:

Nasza wiara uczy nas, że Jezus jest z tymi, którzy cierpią. Pan nawet poszedł do nieba ze znakami swojej męki. Mattia prawdopodobnie to wyczuwa. Być może również dlatego ojciec nigdy nie może stać się dla niego obcy: wie, kim jest, i wie, do kogo jest podobny.

"Nigdy nie zrobiłem niczego bez chęci ani z obowiązku" – słowa chłopca cytuje Agencja Informacyjna SIR. "Chciałem tylko pomóc ojcu w akcie miłości, pamiętając o wszystkim, co dla mnie zrobił". Następnie wyjaśnił, jak to było, gdy dowiedział się o chorobie zwyrodnieniowej swojego ojca: "Byłem typowym sześcioletnim chłopcem, który myślał tylko o zabawie. Wszystko wydawało się w porządku, dopóki nie zacząłem zauważać, że mój tata nie jest już sobą, zachowuje się inaczej, czasami zapomina o ważnych rzeczach, takich jak odebranie mnie ze szkoły czy zrobienie zakupów".

Dezorientacja, która coraz częściej dopadała ojca Paolo, była również udziałem Mattii, a także w pewien sposób jego matki i brata, jeszcze zanim dowiedzieli się, co mu dolega. Mattia nie rozpoznawał już swojego ojca, a w niektórych momentach – coraz częściej – nie mógł go odnaleźć w tym zagubionym spojrzeniu.

Potem nadszedł dramatyczny, ale i wyjaśniający moment diagnozy. SIR przytacza słowa chłopca: "Nie mogłem zrozumieć, co się dzieje z moim tatą. 19 grudnia dowiedzieliśmy się o czymś, co miało zmienić życie mojej rodziny: u mojego taty zdiagnozowano chorobę Alzheimera we wczesnym stadium rozwoju".

Alzheimer to najczęstsza forma demencji, polegająca na stopniowej utracie pamięci i innych zdolności intelektualnych w tak znacznym stopniu, że drastycznie obniża jakość codziennego życia chorego.

Zwykle kojarzy się ją z podeszłym wiekiem, ale u 5% pacjentów choroba pojawia się znacznie wcześniej, na przykład między 40. a 60. rokiem życia, w kwiecie wieku.

Choroba ma ogromny wpływ na całą rodzinę pacjenta, a leczenie i usługi dla pacjentów są wciąż niewystarczające. Największą i najbardziej zdecydowaną odpowiedzią na falę wywołaną przez tę burzę jest miłość.

Właśnie to młody Mattia pokazał z bezpośredniością i rozbrajającą prostotą. "Od tej pory – mówi Mattia – moim zadaniem było, bez żadnej pomocy z zewnątrz, pomaganie tacie w codziennych czynnościach, których nie był już w stanie wykonywać samodzielnie, takich jak branie prysznica, wiązanie sznurowadeł czy pocieszanie go, gdy nie wiedział, gdzie się znajduje".

Syn stał się opiekunem swojego ojca, być może właśnie w ten sposób pokazując, jak bardzo ojciec był prawdziwym ojcem: naprawdę wprowadził Mattię w życie, w jego najwyższe zadanie, jakim jest strzeżenie i ochrona tych, którzy zostali mu powierzeni.

W swoich słowach podczas uroczystości Mattia ujawnił sieć wsparcia, dzięki której jest w stanie robić to, co robi. Nie jest sam. Jego rodzina służy mu pomocą, a on sam ma wiarę w Boga, wiarę, której nauczył się w domu i którą widział u ojca. Vatican News tak relacjonuje jego słowa:

Miło jest pomyśleć, że nie tylko my troszczymy się o naszą rodzinę, ale także Kościół na ziemi i Kościół w niebie. Możemy modlić się o wszystko, o uzdrowienie i świętość, wiedząc, że wola Boża jest najlepszą drogą do szczęścia naszego i osób, które kochamy.