Od wczesnego dzieciństwa do ostatnich dni życia świętego Jana Pawła II łączyła z Maryją niezwykła więź. Matka Boża odgrywała bardzo ważną rolę w życiu małego Karola, a następnie przyszłego księdza i kardynała Wojtyły. Po wyborze na Stolicę Piotrową powierzył swój pontyfikat właśnie jej opiece.
„W tej godzinie nie sposób nie zwrócić naszego ducha ku Najświętszej Maryi Pannie, która zawsze żyje i działa w tajemnicy Chrystusa jako Matka i nie powtórzyć tych słów: «Totus Tuus», cały Twój” – powiedział na placu św. Piotra w Rzymie w dzień swojego wyboru, 16 października 1978 roku.
Niespełna trzy lata później, 13 maja 1981, papież cudem ocalał z zamachu na swoje życie. Tę cudowną interwencję przypisał Pani Fatimskiej. Był autorem wielu modlitw skierowanych do Maryi, między innymi tej, którą każdego wieczoru – nie tylko w maju – szczególnie poleca się do odmawiania rodzinom:
Maryjo Panno, tak jak jesteś Matką Kościoła,
bądź również Matką „Kościoła domowego”,
ażeby dzięki Twej macierzyńskiej pomocy
każda rodzina chrześcijańska mogła rzeczywiście stać się „małym Kościołem”,
w którym będzie odzwierciedlać się i żyć tajemnica Kościoła Chrystusowego.
Służebnico Pańska, bądź przykładem
pokornego i wielkodusznego przyjęcia woli Bożej;
Prosimy Cię, Bolesna Matko u stóp krzyża, abyś łagodziła cierpienia
i osuszała łzy tych, którzy cierpią z powodu trudności rodzinnych.
Panie Jezu Chryste, Królu wszechświata, Królu rodzin,
bądź obecny jak w Kanie, w każdym ognisku chrześcijańskim,
aby dać mu światło, radość, pogodę i męstwo.
Błagamy Cię, aby każda rodzina umiała wielkodusznie
dawać swój własny wkład w przyjście na świat Twojego Królestwa,
Królestwa prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju.
Tobie Chryste i Tobie Maryjo powierzamy nasze rodziny.
Amen.