“Moja prawdziwa misja zacznie się po mojej śmierci” – mawiał o. Pio. Możesz śmiało poprosić go o pomoc! [modlitwy]

O świętym ojcu Pio napisano już wiele. Wiemy, że z całkowitym oddaniem sprawował Najświętszą Ofiarę, nosił w swoim ciele ślady męki Pana Jezusa, był oddanym i cenionym spowiednikiem. Do jego konfesjonału, w którym spędzał nawet 17 godzin każdego dnia (sic!), przybywali ludzie z najodleglejszych zakątków Włoch (i nie tylko). Miał dar głębokiego poznania dusz osób, które do niego przychodziły.

Dla wielu był też kierownikiem duchowym – swoim duchowym dzieciom często powtarzał, że nie mogą przerywać modlitwy, nawet wtedy, gdy wydaje im się, że przezwyciężyli pokusę bądź zdobyli jakąś cnotę. Przestrzegał, że zły duch nieustannie walczy o zgubę każdego człowieka. 

I choć wielu świadków jego życia potwierdza, że dzięki jego modlitwom i duchowemu wsparciu otrzymali łaski, on sam powtarzał: „Po mojej śmierci będę mógł czynić więcej dobra. Moja prawdziwa misja zacznie się dopiero po mojej śmierci”. 

Przygotowaliśmy dla was kilka modlitw, z pomocą których możecie przyzywać wstawiennictwa tego świętego kapucyna z Pietrelciny.

Ojcze Pio, który żyłeś w czasach pychy, a pozostałeś pokorny.

Ojcze Pio, który towarzyszyłeś nam w czasach, kiedy uczyniliśmy sobie bożka z pieniądza, kierując ku niemu nasze marzenia i wysiłki, a pozostałeś ubogi.

Ojcze Pio, nikt obok Ciebie nie słyszał głosu, a Ty rozmawiałeś z Bogiem.

Ojcze Pio, nikt obok Ciebie nie dostrzegał światła, a Ty oglądałeś Boga.

Ojcze Pio, podczas gdy my byliśmy pogrążeni w codziennej bieganinie, Ty trwałeś na kolanach przed Miłością przybitą do krzyża, kontemplując zadane Jej na wieki rany na rękach, stopach i sercu.

Ojcze Pio, pomóż nam płakać u stóp krzyża, pomóż nam uwierzyć na widok Miłości, pomóż nam przeżywać ofiarę mszy świętej w zjednoczeniu z rozdartym sercem Boga, pomóż nam szukać pokoju w uścisku pojednania, pomóż nam, chrześcijanom, w cichej i wiernej służbie składać ofiarę z samych siebie oraz przyjmować wszelkie ciosy na podobieństwo ran Chrystusowych!

Amen.

Pokornie proszę Cię, Panie, abyś ze względu na Twoją dobroć i miłosierdzie powstrzymał gromy Twego gniewu na nieszczęsnych grzeszników i udzielił im łaski nawrócenia i pokuty. Ty, Panie, przez Autora "Pieśni nad Pieśniami" powiedziałeś, że "jak śmierć potężna jest miłość" (Pnp 8,6), dlatego z całym żarem proszę Cię: spojrzyj okiem niewypowiedzianej dobroci na tych braci i siostry, pociągnij ich ku sobie i złącz nierozerwalnymi więzami miłości.

O Panie, niechaj znowu powstaną ci, którzy prawdziwie umarli. Ty, który swoim potężnym głosem wyprowadziłeś z grobu śmierci Łazarza, zawołaj na nich mocnym i potężnym głosem i przywróć im życie. Spraw, by na Twoje słowo porzucili swoje grzechy i mogli wraz ze wszystkimi odkupionymi sławić bogactwa Twego miłosierdzia…

Ty sam, Panie, wiesz, jak wciąż wielu żyje z dala od Ciebie, źródła wody żywej; jak wciąż sprawdzają się Twe słowa, że "żniwo jest wielkie, a robotników mało", że już jest dojrzałe żniwo na polu Kościoła! Oby ono nie zmarnowało się z powodu braku robotników! Oby nie zagarnęli go emisariusze szatana, którzy są tak aktywni! Nie dopuść do tego, o najsłodszy Boże, ale okaż swą litość i wejrzyj na nędzę oraz potrzeby duchowe współczesnych ludzi, i odpuść grzesznikom winy, i wprowadź ich na drogi sprawiedliwości i pokoju, prowadzące do Twego królestwa życia i nieśmiertelności. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Amen.

Pozostań ze mną, Panie! Twoja obecność jest dla mnie konieczna, abym o Tobie nie zapominał. Ty wiesz, jak łatwo Cię opuszczam. Pozostań ze mną, Panie, bo jestem słaby i potrzebuję Twojej mocy, abym tak często nie upadał. Pozostań ze mną, bo jesteś moim życiem, a bez Ciebie popadam w zniechęcenie.

Pozostań ze mną, Panie! Ty jesteś moim światłem, a bez Ciebie pogrążam się w ciemności. Pozostań ze mną, aby mi wskazywać Twoją wolę. Pozostań ze mną, abym mógł słyszeć Twój głos i iść za Tobą.

Pozostań ze mną, Panie! Bardzo pragnę Ciebie miłować i zawsze być z Tobą. Pozostań ze mną, jeżeli chcesz, abym Ci dochował wierności. Pozostań ze mną, bo moja dusza, choć biedna, pragnie być dla Ciebie miejscem pociechy i gniazdem miłości.

Pozostań ze mną, Panie Jezu! Ciemność zapada i dzień się już kończy... to znaczy, że życie mija, a zbliża się śmierć, sąd, wieczność. Muszę odzyskać siły, by w drodze nie ustać, dlatego potrzebuję Ciebie. Ciemność zapada i śmierć się zbliża. Lękam się mroków, pokus, oschłości, krzyży, cierpień, dlatego pośród nocy i wygnania bardzo potrzeba mi Ciebie, Panie Jezu.

Pozostań ze mną, Jezu! Pośród nocy tego życia, wśród zagrożeń potrzebuję Ciebie. Spraw, abym tak, jak Twoi uczniowie, poznał Ciebie przy łamaniu chleba. Spraw, aby Komunia Święta była dla mnie światłem rozpraszającym ciemności, wspierającą mnie siłą i jedyną radością mego serca.

Pozostań ze mną, Panie! W godzinie śmierci chcę być z Tobą zjednoczony przez Komunię Świętą albo chociaż przez łaskę i miłość.

Pozostań ze mną, Jezu! Nie proszę Cię o Boskie pociechy, bo na nie nie zasługuję, ale o dar Twojej obecności. O tak! Bardzo Cię o to proszę! Pozostań ze mną, bo tylko Ciebie szukam, Twojej miłości, Twojej łaski, Twojej woli, Twego Serca, Twego Ducha, bo Ciebie miłuję i nie pragnę innej nagrody niż większego miłowania Ciebie na ziemi miłością mocną, szczerą, z całego serca, aby potem przez całą wieczność miłować Ciebie doskonale. Amen.