Ewangelie przedstawiają Marię Magdalenę jako świadka wydarzeń paschalnych Jezusa Chrystusa. Pojawia się ona w Nowym Testamencie w Ewangelii według św. Łukasza, kiedy to przybywa do grobu Zbawiciela i odkrywa, że jest pusty.
Papież Franciszek podniósł wspomnienie liturgiczne Marii Magdaleny do rangi święta i przypomniał jej wiele mówiący tytuł „apostołki apostołów”. Uroczysko pod Biłgorajem to prawdopodobnie jedyne miejsce na świecie, gdzie święta mogła się ukazać.
Według podań ludowych ok. 1603 roku na skraju Puszczy Solskiej ośmiu pastuszków wypasających bydło usłyszało dziwne dźwięki. Udali się więc za rozchodzącym się głosem i zobaczyli na drzewie dwa wiszące dzwony. Gdy podeszli bliżej, dzwony zniknęły, a ich oczom ukazała się piękna kobieta. Uśmiechała się do nich, ale nie wypowiedziała żadnego słowa. Następnie objawienia powtórzyły się w roku 1615. Wówczas Maria Magdalena ukazała się bartnikowi wybierającemu miód w lesie.
Kilka lat po pierwszym objawieniu dało się słyszeć w puszczy ponowny dźwięk dzwonów, który przywołał pasterzy. Jeden z nich pobiegł na miejsce. Usłyszał wtedy wezwanie: „Idź, człowiecze, opowiedz o tym świętym miejscu, aby miano je we czci i by oddawano tu chwałę św. Marii Magdalenie”. Mężczyzna udał się do pobliskiej wsi i opowiedział innym o całym zdarzeniu. W miejscu objawienia postawiony został krzyż.
Wielu ludzi widziało w tym miejscu przedziwną panią, niektórzy z nich doznali tam szczególnych łask. Zjawił się tam także Jan Zamoyski, który polecił budowę niewielkiego kościółka. Z czasem świątynia nie była w stanie pomieścić tylu wiernych. Ordynat Tomasz Zamoyski wzniósł więc w 1644 roku większy kościół.
Około 1623 roku miejsce odwiedził franciszkanin Seweryn Chamiec. Zakonnik rozpoczął budowę klasztoru. W 1856 roku powstała tam również nowa kaplica. Wewnątrz, w centralnym miejscu budowli, znajduje się obraz św. Marii Magdaleny namalowany w 1797 roku. Przy wejściu stoi kamienna studnia.
Przybywali tu wierni z pobliskiej Soli, Biłgoraja ale również z Zamościa, Lublina, a nawet Lwowa. Dzięki relacjom pielgrzymów znana jest też niezwykła historia pewnej niezbyt urodziwej dziewczyny, która wymodliła u świętej nie tylko piękne oblicze, ale również i męża.
Kobieta zakochała się w pewnym chłopaku o imieniu Marek. Pracował jako sitarz. Każdego dnia Magda odwiedzała go w warsztacie. Pragnęła zostać jego żoną. Marek nie zwracał jednak na nią uwagi.
22 lipca, w dzień odpustu w klasztorze pod wezwaniem św. Marii Magdaleny w Puszczy Solskiej, Magda błagała świętą o pomoc. Trzy dni wcześniej pościła i gorliwie się modliła o łaskę miłości Marka i życia z nim w związku małżeńskim lub… swoją śmierć. Podczas odpustu leżała krzyżem, prosząc o ratunek. Nie wiedziała, że tak szybko zostanie wysłuchana.
Gdy podniosła się z ziemi, pozostali wierni zobaczyli jej piękną twarz. W przyklasztornym źródełku ujrzała swoje oblicze. Nie mogła uwierzyć własnym oczom. Marek zakochał się w niej bez pamięci. A w wodzie z tego źródła pielgrzymi do dziś obmywają chore miejsca i podobno doznają uzdrowienia.
12 maja 2019 roku do biłgorajskiego sanktuarium zostały uroczyście wprowadzone relikwie św. Marii Magdaleny. Parafia otrzymała je z katedry św. Karola Boromeusza w Mediolanie. Bp Marian Rojek, ordynariusz diecezji zamojsko-lubaczowskiej, dokonał uroczystego aktu intronizacji relikwii.
Ponadto na posiedzeniu 12 kwietnia 2021 r. Kongregacja do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, mocą władzy nadanej jej przez papieża Franciszka, wydała dekret ustanawiający św. Marię Magdalenę patronką Miasta Biłgoraja.
Korzystałam: niedziela.pl; gazetabilgoraj.pl; bilgoraj.pl; "Ludzie i wiara" nr 6/2021; magdalenki.pl
