W greckiej i rzymskiej kulturze herosi i bogowie byli przedstawiani ze złocistą poświatą wokół głowy a chrześcijanie na początku przedstawiali świętych z wieńcem laurowym.
Od IV wieku te tradycje się połączyły i złota aureola stała się głównym symbolem świętości. Bóg jest źródłem światła i Jego blask zajaśniał w życiu świętych.
Znamy kilka rodzajów aureoli. Bóg bywa przedstawiany z aureolą trójkątną, która symbolizuje Trójcę. Aureola wokół głowy Jezusa jest okrągła i czasem zawiera krzyż: jego trzy belki także nawiązują do Trójcy.
Święci i aniołowie mają okrągłe aureole. Aureola Maryi czasem składa się z dwunastu gwiazd. Z kolei kwadratowa aureola oznacza osobę, która jeszcze żyła, gdy dzieło powstawało. Czasem był to sam jego twórca. Tak przedstawiano też kogoś żyjącego w opinii świętości.
Diabeł również miewa aureolę, ale czarną, symbolizującą zło. Niekiedy Judasza Iskariotę przedstawia się właśnie z czarną aureolą, ponieważ „wszedł w niego Szatan”.
