Opis Dobrego Pasterza, który oddaje swoje życie za owce, znajduje się w Ewangelii św. Jana:
Jezus powiedział: Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; /najemnik ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je /potem/ znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca (J 10, 11-18).
Najstarszy wizerunek Jezusa? Jako Dobry Pasterz
Poniższy malunek odnaleziono w katakumbach w Rzymie. Powstał w czasie, kiedy tworzenie sztuki chrześcijańskiej było zabronione. Obrazy pozostawione przez pierwszych chrześcijan dają nam wgląd w to, jak przeżywali oni swoją wiarę. Malunek pozostawiony na ścianach katakumb św. Kaliksta w Rzymie w połowie III wieku przedstawia Jezusa niosącego owcę na ramionach.
Mniej więcej w tym samym czasie pierwsi chrześcijanie stworzyli inny obraz Chrystusa jako Dobrego Pasterza – tym razem w katakumbach św. Pryscylli, także w Rzymie. Tutaj Jezus został przedstawiany z barankiem na ramionach i dwiema owcami u boku, reprezentującymi Jego trzodę.
W katakumbach Domitylli znaleziono zaś ten, być może najwcześniejszy, obraz Dobrego Pasterza (datowany na II wiek).
Podczas gdy obraz pasterza można odnaleźć także w pogańskich kulturach, w których zwierzęta były składane w ofierze bogom, tutaj nabiera on chrześcijańskiego znaczenia inspirowanego słowami Nowego Testamentu.