Apoftegmaty ojców pustyni to najogólniej: zbiory sentencji i budujących przykładów wziętych z życia znanych mnichów i ascetów. Oto jedna z takich opowieści:
Do pewnego starca w Tebaidzie przyszli kiedyś ludzie, prowadząc opętanego, aby go starzec uzdrowił. I kiedy o to długo prosili, rzekł starzec do czarta:
– Idź precz ze stworzenia Bożego!
A czart na to do starca:
– Idę, idę, o jedno cię tylko zapytam: powiedz mi, kto to są kozły, a kto to są owce?
Rzekł starzec:
– Kozły to ja, Bóg zaś zna owce.
Słysząc to, czart zawrzasnął wielkim głosem:
– Oto przez twoją pokorę wychodzę!
I wyszedł w tejże godzinie.
Więcej takich opowieści znajdziecie w poniższej „składance” apoftegmatów – Jak żyć według Ojców Pustyni. Pięknie je czyta Edward Linde-Lubaszenko:
Źródło: TYNIEC Wydawnictwo Benedyktynów