Św. s. Faustyna wspomina, że od dziecka miała szczególne nabożeństwo do św. Teresy od Dzieciątka Jezus, które jednak w zakonie osłabło. W trudnym dla niej okresie, po nowennach do wielu świętych poczuła, że to właśnie do Małej Tereski ma się modlić. Tak też zrobiła. W swoim Dzienniczku zanotowała:
„W piątym dniu nowenny śni mi się św. Teresa, ale jakoby była jeszcze na ziemi. Ukryła przede mną świadomość, że jest świętą i zaczęła mnie pocieszać, żebym się tak nie smuciła z powodu tej sprawy, ale więcej ufała Bogu”.
Mała Tereska jednocześnie przekazała, że na trzeci dzień s. Faustyna pomyślnie załatwi pewną swoją trudną sprawę. W czasie tego snu jednak wywiązała się jeszcze inna rozmowa:
Św. s. Faustyna zaznacza, że to sen, ale na trzeci dzień – zgodnie z zapowiedzią Małej Tereski – pomyślnie załatwiła trudną dla siebie sprawę i to z wielką łatwością. Dziś widzimy, że spełniła się także druga zapowiedź św. Tereski.
Mała Helenka krótko po swojej Pierwszej Komunii Świętej, kiedy pracowała z rodzicami na polu, znalazła medalik z zakonnicą z różami na piersiach. Od tego czasu zakonnica ta zaczęła pojawiać się w jej snach. Dawała dziewczynce konkretne wskazówki, jak ma postępować, by budować „w duszy duchową kapliczkę dla Jezusa”. Zachęcała ją do kochania Pana Boga i bliźnich.
Dopiero przeglądając pisma religijne Helena rozpoznała na jednym ze zdjęć świętą karmelitankę. Ich życiorysy są bardzo podobne – pełne ufności, oddania, ale też cierpienia.
Krótko po wstąpieniu do klasztoru s. Maria Dulcissima, bo takie imię przybrała, zaczęła chorować i umarła w opinii świętości – mając 26 lat. Siostrę Dulcissimę nazywa się dziś śląską Małą Tereską.
W czasie II wojny światowej Kunegunda Siwiec, pieszczotliwie nazywana przez górali Kundusią, wyznaje spowiednikowi, że od dawna słyszy głos Jezusa wewnątrz siebie, najczęściej i najbardziej wyraźnie po Komunii Świętej. Wtedy też kapłan – z racji, że Kundusia potrafiła się jedynie podpisać – zaczyna notować poszczególne rozmowy.
Kundusię odwiedzają także święci. Jedną z nich jest św. Teresa od Dzieciątka Jezus, której to imię przyjęła wstępując do Trzeciego Zakonu Karmelitańskiego. W jednej z rozmów karmelitanka wskazuje Kunegundzie, że otrzymała ona szczególną łaskę. Zapytana przez Kunegundę święta, co takiego Panu Jezusowi się w niej spodobało, odpowiedziała, że jej miłość ku Bogu i bliźnim.
Kiedy Kundusia pytała Jezusa o sprawy wojny, On prosił ją, by szła drogą, jaką wybrała Mała Tereska i wskazywał wstawiennictwo świętej:
Sama święta Teresa zachęcała ją:
Źródło: Dzienniczek św. s. Faustyny „Miłosierdzie Boże w duszy mojej”, Wydawnictwo Promic 2010.