Jak rozwijać swoje powołanie do ojcostwa?

Nie zostaje się ojcem dopiero po narodzinach dziecka. Ojcostwo obejmuje całe życie mężczyzny. Henryk wyznaje, że się popłakał, kiedy na monitorze ultrasonografu zobaczył sylwetkę swojego maleństwa. Nie wstydzi się, z pokorą podchodzi do niezwykłej tajemnicy życia, świadomy odpowiedzialności jako przyszły ojciec. „Przygotowałem się na bycie ojcem w momencie ślubu, ale zanim moja żona zaszła w ciążę, to była raczej teoria.

Dla mężczyzny czas oczekiwania nie jest tak poruszający jak dla kobiety. Wystarczy nam wyobrażanie sobie nienarodzonego jeszcze dziecka i tego jakim pragniemy być ojcem”. Mgliste poczucie ojcostwa konkretyzuje się w dniu narodzin, „w tym nadzwyczajnym spotkaniu”. Ale to dopiero początek. „Dla kobiety ten proces jest naturalny, dla mężczyzny jest on z konieczności bardziej złożony – wyjaśnia ks. Denis Metzinger. Musi on przejść przez dwa etapy: z bycia mężczyzną stać się mężem, a następnie z bycia mężem – ojcem”.

Odkrywanie ojcostwa

O ile ciąża żony wystarcza, aby obudzić w mężczyźnie „naturalne” ojcostwo, „proces samodzielnego odkrywania ojcostwa to zadanie na całe życie – podsumowuje ks. Alexis Leproux. W dzieciństwie czy okresie dojrzewania chłopiec może wyobrażać sobie siebie w roli ojca. Pragnie on zaznać radość tych ludzi, dzięki którym odkrywa ojcostwo. Zarówno swojego własnego ojca, jak i wszystkich tych, którzy wskazują mu drogę, promieniując swoim ojcostwem, takich jak nauczyciele, wujkowie, czy księżą obecni w jego życiu. W wieku dorosłym dzięki podjętym obowiązkom i wykonywanej pracy to uczucie dojrzewa : jestem w stanie służyć życiu, chronić je i przekazywać”.

Kiedy pojawia się dziecko, wielu młodych ojców odkrywa tę wyjątkową relację, na którą nie składają się tylko autorytet, wartości czy ciągłość pokoleniowa, ale, przede wszystkim, agapè – bezinteresowna miłość absolutna. „Jestem gotowy w mgnieniu oka oddać życie za każde z moich dzieci – zwierza się Jean-François, tata sześciorga dzieci. Ta miłość stanowi oś mojej komunikacji z dziećmi, ona wszystko rozświetla i wyrównuje”.

Od pierwszych chwil kontaktu z dzieckiem młody ojciec jest w stanie odczuć, czasami nawet wyraźniej niż matka, że jest ono kimś odrębnym. Alain, ojciec trojga dzieci, przypomina sobie nieoczekiwane wzruszenie, którego doświadczył kiedy zgłaszał narodziny swojej pierwszej córki w Urzędzie Stanu Cywilnego: „Oto Matylda, córka…, wnuczka… Niby formalność, ale dzięki niej uzmysłowiłem sobie, że moja córka nie jest moją własnością, po prostu należy do pewnego rodu”. Dlatego właśnie, jak twierdzi ks. Alexis Leproux, „specyfika miłości ojcowskiej zasadza się na tym, że bardzo ściśle łączy w sobie intymną zażyłość z poczuciem odrębności. Być ojcem to uznać, że syn czy córka jest naprawdę bytem całkowicie odrębnym od naszego, a jednocześnie byt ten pozostaje nieodwołalnie z nami związany”.

Mężczyzna rozwija w sobie ojcostwo przez całe życie

Głęboko osadzone w tej wyjątkowej miłości ojcostwo nie przychodzi automatycznie. Rozwija się na przestrzeni całego życia mężczyzny. Poza tym chodzi raczej o swego rodzaju misję i dar niż o ulotne uczucie. „Otrzymujemy dar ojcostwa jako życiową ścieżkę pod przewodnictwem Opatrzności, ścieżkę, która łączy nas z dziełem stworzenia i odkupienia przez Boga. Należy rozwijać ten dar, w którym pod pewnymi względami spontanicznie się odnajdujemy, a w innych musimy się dużo nauczyć” – podsumowuje ks. Alexis Leproux.

Zdaniem ks. Denisa Metzingera „ojcowie muszą odkryć sens wdzięczności, pokory i cierpliwości, aby wypełnić to powołanie”. To właśnie w małżeństwie rozwija się dar ojcostwa, tak jak i dar macierzyństwa. Ks. Alexis Leproux mówi o tym wprost : „Główne zadanie ojca polega na tym, by oprzeć swoją ojcowską relację na więzi małżeńskiej. Drugie natomiast na rezygnacji z jakichkolwiek własnych wyobrażeń i z oczekiwania wzajemności”.

Wielu ojców odbywa pielgrzymki, aby w obliczu Boga ich ojcostwo mogło rozkwitać. „Wsłuchując się w Chrystusa i patrząc na Niego, ojciec rodziny odkrywa Ojca i widzi Ojca. To rzuca światło na nasze postępowanie wobec naszych dzieci. Szczęśliwy jest człowiek, którego ojciec czci Ojca, źródło wszelkiego ojcostwa” – zapewnia ks. Alexis Leproux.

Ojciec odnajduje się w spojrzeniu żony

Według ks. Alexisa Leproux, „najpiękniejszą bramą do ojcostwa jest serce żony, która kładzie dziecko w ramiona ojca. Ona zachęca go do tego, by z dzieckiem rozmawiał, bawił się i modlił. Ta brama może się otwierać przy tysiącu okazji w okresie dzieciństwa”. Rodzina rozkwita wtedy, kiedy matka, ojciec i dziecko wzajemnie się ubogacają.

Poza kontekstem rodziny, sens ojcostwa kryje w sobie wymiar uniwersalny. Księża, mężczyźni stanu wolnego, nauczyciele, wychowawcy… otrzymują „ten dar, który Bóg dał do ręki mężczyźnie, by ten, poprzez swoje słowo i działanie, przyczyniał się do ukazywania ludziom ich prawdziwej tożsamości. Narodziny dziecka są wydarzeniem, w którym szczególnie objawia się ojcostwo, ale budzenie sumień i wychowanie do wolności to dwa bardzo głębokie obszary, a do działania i doświadczeń na tym polu wezwany jest każdy mężczyzna”.

Ariane Lecointre-Cloix