„Nie wiem, na kogo czeka to puste miejsce”. Modlitwa o znalezienie miłości życia

Zanim został wielkim katolickim społecznikiem XIX wieku, współzałożycielem Stowarzyszenia św. Wincentego a Paulo, prekursorem społecznego nauczania Kościoła i współtwórcą chrześcijańskiej demokracji, błogosławiony Fryderyk Ozanam długo poszukiwał swojego powołania.

Zasadniczo wahał się pomiędzy celibatem świeckim, małżeństwem a drogą zakonną. Prosił Pana o to, aby objawił mu swoją wolę względem jego życia. Wtedy właśnie powstała modlitwa dla osób stanu wolnego, które poszukują kogoś, z kim mogłyby połączyć swój los.

Bóg wysłuchał modlitw bł. Fryderyka i niedługo później postawił na jego drodze młodą kobietę, Amelię Soulacroix. 23 czerwca 1841 roku pobrali się, a po czterech latach, dokładnie 24 lipca, przyszła na świat ich pierwsza córka Maria. Ta para jest jednym z najpiękniejszych przykładów chrześcijańskiego małżeństwa, wspierającego się w obliczu życiowych prób.

Dzisiaj ci, którzy pragną dla siebie podobnej miłości, mogą na stałe włączyć modlitwę błogosławionego Fryderyka Ozanama do codziennego pacierza.

Czuję w sobie ogromną pustkę, której nie sposób wypełnić ani przyjaźnią ani nauką. Nie wiem, na kogo czeka to puste miejsce. Może na Boga, a może na drugą osobę. Jeżeli na drugą osobę, proszę, by pojawiła się ona dopiero, kiedy stanę się jej godny.

Proszę, aby miała w sobie tyle uroku zewnętrznego, żebym nie doświadczał poczucia straty, ale przede wszystkim, aby miała wspaniałą duszę, pełną cnót, aby była znacznie bardziej wartościowa ode mnie, aby mnie ciągnęła w górę, zamiast ciągnąć mnie w dół, aby była szczodra, ponieważ ja często bywam małoduszny, aby pałała gorliwością, gdyż ja jestem letni w sprawach Bożych, aby była wyrozumiała względem mnie, bym nie musiał się przed nią wstydzić za moją niższość.

Nie opuszczaj mnie, Panie, spraw, by ktoś mnie pokochał; Ty wiesz, że w miłości nie szukam wyłącznie słodyczy, szukam w niej również pomocy, by gardzić wszelką nikczemnością oraz sił do walki o dobro i prawdę.

Amen