Zastanawiasz się, jaka będzie jutro pogoda – cóż bardziej normalnego? Wiatr, deszcz, słońce, śnieg… Miliony osób codziennie sprawdzają pogodę, by zorganizować swój czas i ustalić plany na przyszłość. To nawyk, który może być prawdziwym wskaźnikiem zaufania ludzi wobec Boga…
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Prognozy pogody biją często rekordy oglądalności. Wiele osób na całym świecie codziennie sprawdza, jaka będzie pogoda. W niektórych przypadkach zasięgnięcie informacji na ten temat jest wymogiem zawodowym, ponieważ istnieje wiele zajęć rzeczywiście zależnych od pogody, jak rolnictwo czy turystyka.
Na innych pogoda wywiera określony wpływ. Mówimy wówczas o meteoropatii. Ale są też ci, którzy rozwinęli w sobie prawdziwe uzależnienie od sprawdzania prognozy pogody. Specjaliści istotnie stwierdzili istnienie pewnego zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (ZOK) polegającego na nieustannym sprawdzaniu prognozy pogody.
Osoby „uzależnione od pogody” wielokrotnie w ciągu dnia łączą się z internetem, by sprawdzić informacje dotyczące pogody, co samo w sobie jest zachowaniem wskazującym na pewien lęk. Niewinne czy nie, tego typu weryfikacje prognozy pogody mogą nam wiele powiedzieć na temat życia duchowego tych osób i ich relacji z Bogiem.
Wskaźnik zaufania do Boga
Istnieje bowiem pewna cnota związana z cnotą kardynalną umiarkowania – pilność, dążenie do poznania prawdy. Dotyczy ona mądrego zdobywania wiedzy i dąży do uporządkowania słusznego pragnienia poznania. Jej przeciwieństwem – wynikającym z jej niedostatku i z nadmiaru – są dwie wady: zaniedbanie obowiązku zdobywania wiedzy na temat tego, co należy wiedzieć oraz ciekawość.
„Chrześcijanin powinien kroczyć przez życie z Duchem Bożym, który pomaga mu rozeznawać i podejmować decyzje zgodne z zamysłem Bożego serca… W Ewangelii znajdziemy też innego ducha, sprzecznego z mądrością Boga – ducha ciekawości. Ma to miejsce wówczas, gdy chcemy zawłaszczyć Boże plany, przyszłość, rzeczy, wiedzieć wszystko, wziąć wszystko w swoje ręce” – mówił w 2015 roku papież Franciszek.
A więc nasz stosunek do prognozy pogody, oparty na spokoju lub jego braku, może okazać się wskaźnikiem naszego zaufania do Boga. „Pogodomania” może ujawniać potrzebę kontrolowania i przewidywania wszystkiego, zarządzania przyszłością. Okazuje się ona wówczas symptomem głębszego problemu: trudności z zawierzeniem Bożej Opatrzności lub niezgody na to zawierzenie.
Katechizm naucza, że „Wszystko zaś, co Bóg stworzył, zachowuje swoją Opatrznością i wszystkim rządzi, «sięgając potężnie od krańca do krańca i władając wszystkim z dobrocią» (Mdr 8,1) […] Troska Opatrzności Bożej jest konkretna i bezpośrednia; obejmuje sobą wszystko, od rzeczy najmniejszych aż do wielkich wydarzeń świata i historii”. (KKK 302-303).
W tym sensie pogoda również jest częścią planu Bożego, a nasz stosunek do niej jest wskaźnikiem naszej relacji zaufania lub braku zaufania Bożej dobroci. Taka właśnie jest pedagogia naszej wiary w czułą Opatrzność, która współdziała we wszystkim dla dobra tych, których kocha.
Ojciec Nicolas Buttet
Czytaj także:
Święci na każdą pogodę – przeżyj pod ich opieką cały rok
Czytaj także:
Dom i praca – jak osiągnąć równowagę i pogodzić te dwa światy? [wywiad]