Przez wiele minionych wieków ludzkość, w szczególności naród żydowski, oczekiwała na przyjście Zbawiciela. Ten etap oczekiwania był konieczny, aby Bóg mógł przygotować ludzkie serca na przyjęcie Jego Syna. W podobny sposób, każdego roku przez cztery tygodnie czekamy na Boże Narodzenie. Oto garść pomysłów, które możemy wykorzystać w naszych rodzinach, aby ten okres był dla wszystkich prawdziwie radosnym oczekiwaniem!
1Wieniec adwentowy
Ciekawą propozycją może okazać się tradycyjny wieniec adwentowy – z gałązek ostrokrzewu czy jodły lub też słomkowy, tekturowy bądź z tkaniny albo suszonych kwiatów. Umieszczone w nim 4 świece zapalamy w rytm kolejnych nadchodzących niedziel Adwentu. Ze względów bezpieczeństwa uważajmy, by nie zostawiać płonących świec bez nadzoru, głównie w nocy, gdyż wtedy szczególnie łatwo o pożar.
2Kalendarz adwentowy
Kalendarze adwentowe dostępne w sklepach z pewnością umilą czas oczekiwania na Boże Narodzenie najmłodszym. Ich klasyczna wersja, ta ze słodyczami, może zainspirować nas do własnoręcznego wykonania rodzinnego kalendarza adwentowego (na przykład z małymi świątecznymi ozdobami). Do realizacji tego pomysłu warto zaprosić wszystkich członków rodziny – mnóstwo pomysłów i świetna zabawa gwarantowana!
3Tradycyjna szopka
W niektórych domach dekoracja w postaci gotowego żłóbka towarzyszy nam przez cały okres Adwentu, a w innych uzupełniana jest stopniowo przez dodawanie każdego dnia kolejnego elementu. Pamiętajmy, by figurkę Dzieciątka Jezus umieścić w szopce dopiero w noc Bożego Narodzenia.
4Gwiazdy betlejemskie
Bardzo symbolicznym, a jednocześnie kreatywnym sposobem na zaangażowanie szczególnie najmłodszych domowników w intensywne przeżywanie Adwentu będzie przygotowanie betlejemskich gwiazdek wyciętych z kolorowego bądź złotego papieru. Proponujemy przywieszać je nad domowym żłóbkiem lub na specjalnej tablicy w naszym kąciku modlitwy. Za każdą gwiazdą, która przybywa na naszym „niebie” niech stoi jakiś drobny gest lub duchowy wysiłek, na jaki zdobyliśmy się w ciągu dnia: np. dobry uczynek, powstrzymanie się od narzekania czy kapryszenia, itp.
5Lektura Biblii i adwentowe muzykowanie
Nie zapominajmy o codziennej wieczornej lekturze fragmentu Starego Testamentu z naszymi dziećmi. Pozwoli im ona zrozumieć, jak przyjście Chrystusa było przygotowane i oczekiwane. Pomogą nam w tym zadaniu szeroko dostępne historie biblijne lub Biblia dla dzieci. Opowiadany lub czytany w rodzinnym gronie fragment dorośli będą mogli przeczytać ponownie w tradycyjnym Piśmie Świętym. Zaproponujmy dzieciom zilustrowanie wysłuchanych fragmentów ze Starego Testamentu, aby następnie ozdobić ich rysunkami cały dom: nasz kącik modlitwy, korytarz, klatkę schodową etc.
Dzieci uwielbiają śpiewać, a czas Adwentu to doskonały okres na opanowanie najpiękniejszych kolęd. Zwieńczeniem tych rodzinnych prób może być kameralny koncert 25 grudnia dla dziadków, najbliższych krewnych i przyjaciół, którzy przybędą kolędować z nami.
6Adaptacja wspólnej modlitwy
Bardzo istotne jest również odpowiednie przygotowanie do coniedzielnej Mszy świętej w trakcie Adwentu oraz w dzień Bożego Narodzenia. W tym celu możemy w ciągu danego tygodnia przywieszać w naszym kąciku modlitwy lub innym widocznym miejscu wybrany cytat z Ewangelii na daną niedzielę: „Czuwajcie więc i bądźcie gotowi” (pierwsza niedziela); „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus” (druga niedziela); „On jest tym, o którym napisano: «Oto Ja posyłam Mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę»” (trzecia niedziela); „Oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do Siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło» (czwarta niedziela); „A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy Bóg z nami” (Uroczystość Narodzenia Pańskiego);
7Wytrwanie w dobrych postanowieniach
W czasie Adwentu postarajmy się nakierować wysiłki wszystkich członków rodziny na kwestie takie jak: uważne słuchanie, cierpliwość, otwartość na innych, ubóstwo; nie chodzi o żadne wielkie przemowy, ale o konkretne podpowiedzi. Przy stole słuchamy innych, nie przerywając im w żadnym momencie; nakładamy jedzenie najpierw innym, a później sobie.
Dbamy o to, by nikt nie musiał prosić o sól, chleb czy wodę, wyprzedzając jego prośbę; rezygnujemy z jednej kostki cukru, jakiegoś programu w telewizji, pięciu minut wylegiwania się w łóżku przed wstaniem; zadowalamy się tym, co mamy, bez marudzenia czy dopominania się o: markowe ubrania, nowe zabawki, których w istocie nie potrzebujemy czy słodycze, etc. Staramy się zatroszczyć o te dzieci, które na przerwie zostają same, proponując im wspólną zabawę. Mówimy "nie", kiedy nasi koledzy z klasy naśmiewają się i poniżają innych, ani nie przyłączamy się do szyderstw pod ich adresem. Wstajemy „prawą nogą”, bez ociągania się, nawet jeżeli jest zimno, jeżeli mamy za sobą ciężką noc, albo też boimy się sprawdzianu z matematyki.
Takie postanowienia mogą być indywidualne, ale również i rodzinne: cała rodzina, z rodzicami włącznie, stawia sobie jednakowy cel. Zapewne troska o dobry przykład i obawa przed braterskim upomnieniem doskonale potrafią nas zmobilizować.
Pamiętajmy, że Adwent nie ogranicza się do czterech tygodni. Adwentem ma bowiem być całe nasze życie w postawie oczekiwania na przyjście Pana. Przeżywajmy w pełni ten „życiowy” Adwent, abyśmy byli jeszcze bardziej „dojrzali dla Chrystusa”.
Christine Ponsard
