Benedykt XVI: postępy w życiu wiary
Papież podzielił się swoimi refleksjami w tej materii w orędziu na Wielki Post 2012 roku, wyjaśniając, jak Kościół wciąż wzrasta do pełni „dojrzałości”:
Czas, który jest nam dany w życiu, jest cenny, abyśmy odkrywali i spełniali dobre uczynki w miłości Boga. Dzięki temu Kościół rośnie i się rozwija, aby osiągnąć pełną doskonałość Chrystusa (por. Ef 4, 13). W tej dynamicznej perspektywie wzrostu mieści się nasze wezwanie, byśmy się wzajemnie pobudzali do osiągania pełni miłości i dobrych czynów.
Najistotniejsze dla Benedykta XVI jest nieustanne dążenie do doskonałości, mimo tego, że nie jesteśmy w stanie w pełni jej osiągnąć w tym życiu. Benedykt XVI uważał, że w życiu duchowym należy zawsze iść do przodu:
Mistrzowie duchowości przypominają, że w życiu wiary ten, kto nie czyni postępów, cofa się. Drodzy bracia i siostry, weźmy sobie do serca wciąż aktualne wezwanie, by dążyć do „wysokiej miary życia chrześcijańskiego” (por. Jan Paweł II, list apost. Novo millennio ineunte [6 stycznia 2001], n. 31). Kościół w swej mądrości, uznając i ogłaszając błogosławionymi i świętymi niektórych przykładnych chrześcijan, ma na celu także wzbudzanie pragnienia, by naśladować ich cnoty.
I choć może nigdy nie zostaniemy po śmierci wyniesieni na ołtarze, wszyscy jesteśmy wezwani do dążenia do świętości w naszej konkretnej sytuacji życiowej. Może to nie być łatwe i możemy nigdy nie osiągnąć doskonałości w tym życiu, jednak najważniejsze jest podejmowanie starań i nieustanne pragnienie kochania Boga coraz bardziej każdego dnia.
