Pojęcie „osmogeneza” oznacza zjawisko polegające na pozazmysłowej percepcji zapachów. Mogą to być zarówno zapachy przyjemne, np. kwiatów, jak i nieprzyjemne, np. siarki.
Zapach świętości
Chrześcijanie używają zwykle terminu „zapach świętości”. Zjawisko to, uznawane za cudowne, dotyczyło wielu świętych, począwszy od czasów pierwszych chrześcijan. Jednym z nich był św. Polikarp ze Smyrny. Według opisu jego męczeństwa, kiedy święty płonął na stosie, wokół unosiła się przyjemna woń, a nie swąd spalonego ciała.
Zapach świętości postrzegany jest zazwyczaj jako słodki i intensywny. Miewa też bardzo różne cechy. Niekiedy dotyczy żywych, innym razem umarłych. Czasem trwa zaledwie chwilę, a czasem utrzymuje się latami.
Różne są też jego źródła. Zapach może emanować z ciał żywych ludzi, z relikwii, grobów świętych lub miejsc ich kultu. W przypadku o. Pio zapach był wyczuwalny również w miejscach jego bilokacji.
Kliknij w galerię zdjęć, by poznać przypadki osmogenezy u niektórych świętych: