Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Ponad 110 lat temu, 21 października 1911 roku, Karol i Zyta pobrali się na zamku w Schwarzau, w Austrii. To właśnie tę datę, 21 października - a nie jak wymaga tego tradycja - datę śmierci, wybrał w 2004 roku św. Jan Paweł II na liturgiczne wspomnienie błogosławionego Karola austriackiego. Po to, by podkreślić wspaniały przykład wzajemnego uświęcenia się męża i żony w małżeństwie.
Pragnienie świętości pojawiło się u cesarza Austrii i jego małżonki w momencie zaręczyn. W przededniu ślubu błogosławiony Karol Habsburg zwrócił się do swojej narzeczonej Zyty tymi słowami:
Teraz, kochana, musimy pomóc sobie nawzajem dojść do nieba.
Obrączki Karola i Zyty Habsburgów
Aby mogło się to udać, małżonkowie przywoływali pomocy Matki Bożej. Bardzo konkretnym wyrazem ich pobożności maryjnej były słowa, które cesarz nakazał wygrawerować na wewnętrznej części obrączek ślubnych, tuż obok ich imion – pierwszy werset najstarszej znanej modlitwy skierowanej do Maryi:
Sub tuum praesidium confugimus, sancta Dei genitrix.
Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko.
Słowa tej – sięgającej III wieku – inwokacji są wezwaniem do Matki Bożej, o jej wstawiennictwo w trudnościach. Nie ma wątpliwości, że Najświętsza Dziewica towarzyszyła w drodze tym świętym małżonkom przez cały czas trwania ich związku, boleśnie naznaczonego wojną i wygnaniem.
Pełny tekst modlitwy:
Sub tuum praesidium confugimus, sancta Dei Genitrix: Nostras deprecationes ne despicias in necessitatibus, sed a periculis cunctis libera nos semper, Virgo gloriosa et benedicta.
Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona.