Za co Meksykanie potrafią dziękować świętym?
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
O specyfice meksykańskiego, mocno sfolkloryzowanego podejścia do religijności już na naszych łamach wspominaliśmy. W ramy chrześcijańskiego kultu religijnego wplata się w tam specyficzną ludową estetykę artystyczną, ale także przejawy przypisywanej mieszkańcom tego kraju mentalności czy niestety, również przesądy i elementy wierzeń pogańskich. Zdarzają się też sytuacje, w których powstaje kolaż łączący w sobie, prócz elementów sakralnych, tradycje dwóch i więcej różnych kręgów kulturowych.
Tak właśnie stało się z retablos, czyli tradycyjnymi hiszpańskimi obrazkami tworzonymi na Półwyspie Iberyjskim jako wota dziękczynne wiernych, ocalałych na przykład z zarazy czy trzęsienia ziemi. Wraz z ekspansją kolonialną Hiszpanów zwyczaj zamawiania retablos przyswojony został przez rdzenne, schrystianizowane już ludy Ameryki Łacińskiej, ewoluując ze sztuki hagiograficznej w malarstwo rodzajowe. Największą popularność taka forma dziękczynienia zdobyła na terenie dzisiejszego Meksyku, choć w ubiegłym stuleciu przeżyła także swój renesans w Peru.
Znacząca większość obrazków w dalszym ciągu cechowała się tam oczywiście charakterem stricte religijnym, z pobożnym ukazaniem Jezusa, Maryi (najczęściej rzecz jasna w wizerunku z Guadalupe bądź z Zapopan), czy któregoś ze świętych. Nie dla nich jednak zapewne kliknęliście w tytuł dzisiejszej galerii… Cóż, rzeczywiście, znajdują się wśród Meksykanów wierni, gotowi dziękować niebiosom za pomoc niesioną w sytuacjach bardzo nietypowych, a czasem wręcz niezbyt chwalebnych… Oby tylko interwencje te dały naszym bohaterom do myślenia!
Czytaj także:
Oczy Matki Bożej z Guadalupe. Jedna z największych zagadek nauki i tajemnic wiary
Czytaj także:
W Meksyku powstanie najwyższy na świecie posąg Jezusa!