Oto mało znane miejsce blisko morza, które zdecydowanie warto odwiedzić. Klasztor mniszek benedyktynek w części jest udostępniony zwiedzającym. Można tu także przyjechać na rekolekcje.
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Zabytki znajdujące się na wystawie w muzeum – skarbcu mniszek benedyktynek w Żarnowcu są tylko częścią zbiorów przechowywanych w opactwie. Są zachowanym dziedzictwem wspólnot mniszek z klasztorów żarnowieckiego, toruńskiego i wileńskiego.
Czytaj także:
Szalone siostry? Owszem, benedyktynki budują przedszkole „z ufności”
Najstarszym przechowywanym obiektem jest dzwonek żeliwny z X wieku. Cennymi eksponatami są księgi liturgiczne spisane na pergaminie:
– Antyfonarz z XIV w., gdzie na kartach pergaminowych naklejono w XVIII wieku karty papierowe z zapisem antyfon.
– 4 tomy graduałów żarnowieckich – czas powstania określa data 1458 – przepisane przez cysterkę żarnowiecką Małgorzatę Koelers z Elbląga być może przy pomocy drugiej kopistki.
– 2 tomy antyfonarza toruńskiego – z datami 1622 i 1624, przepisane i zdobione przez benedyktynkę toruńską Dorotę Łążyńską.
Galeria skarbów klasztoru w Żarnowcu:
Rzeźby w drewnie: 2 postaci niewiast z początku XV w., warsztat gdański; 3 figury Madonn z Dzieciątkiem z XIV w., z kręgu pruskich Pięknych Madonn; 4 figury św. mniszek z XVIII wieku; oraz figura Króla Dawida z XVIII w.
Pastorał z 1 poł. XV w.; nodus kapliczkowy z guzami zdobionymi literami imienia Jezus. W krzywaśni tronująca Matka Boża z Dzieciątkiem. Pastorał ksień toruńskich z 1 ćw. XVII w., złotnik toruński Hans Herden; w krzywaśni Gołębica Ducha Świętego.
Z XV w. są ampułki oraz 2 małe leżące lwy – podpory nie zachowanego świecznika gotyckiego. Z przełomu XVI / XVII w jest hostiarka. Eksponowane na wystawie kielichy, wykonane przez znanych złotników gdańskich, pochodzą z XVII w.
Szczególne miejsce w zbiorach żarnowieckich zajmują zabytkowe szaty liturgiczne takie jak antepedia – zespół ponad 70 obiektów z XVII–XX w., z tkanin włoskich, francuskich i niemieckich; aplikowane oraz haftowane. Do nich lambrekiny. Welony kielichowe, kapy, ornaty, stuły i manipularze oraz bursy i palki. Najstarsze antepedia, na których widnieje data, są z roku 1689 oraz 1692. Większość zabytków pochodzi z XVII i XVIII w.
Spośród ich na szczególną uwagę zasługują :
– ornat biały z rypsu jedwabnego przetykanego złotym sztychem, z haftem płaskim barwnym jedwabiem i nićmi metalicznymi; o wzorze z wijących się i przeplatających gałązek z dorodnymi gronami winogron oraz łodygami kwiatów irysów i róż. Na kolumnie pleców kwiat szachownicy cesarskiej w koszu, w którego uchwytach widnieje data 1718, oraz bukiet przewiązany wstążką z literami F B W X K Z, tj. inicjałami ksieni żarnowieckiej Filipiny Barbary Wustenhoffówny.
– ornat biały ze sceną ukrzyżowania w kolumnie na plecach oraz Matką Bożą Bolesną z przodu. Po bokach pędy winorośli i ukwiecone gałązki. Haft wypukły barwnym jedwabiem oraz nicią metaliczną. Ornat wykonany w Toruniu, 1 ćw. XVIII w.
Tekst przygotowała: s. Bogumiła Czepiel OSB z Opactwa Benedyktynek z Żarnowca na Pomorzu. Odwiedź Skarbiec żarnowiecki.
Czytaj także:
Zobaczcie Tyniec na unikalnych zdjęciach. Benedyktyni świętują podwójny jubileusz
Czytaj także:
Gdzie jest jaskinia św. Benedykta? Poznaj ten klasztor!