Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
Jest to nabożeństwo Słowa Bożego przeznaczone zarówno dla tych, którzy mają możliwość uczestniczenia w liturgii, jak i dla tych z nas, którzy nie będą mogli wybrać się do kościoła.
* * *
* * *
Nabożeństwo Słowa Bożego
Oczy nasze zwróćmy ku Panu,
wejdźmy na drogę Bożej udręki.
Wszyscy siedzą. Prowadzący mówi:
Bracia i siostry,
tak, bracia i siostry, w ten Wielki Czwartek zwróćmy nasze oczy na Pana i wejdźmy na drogę Bożej udręki. Oto dzień, w którym nasz Pan zgromadził swych uczniów, by sprawować Ostatnią Wieczerzę, ustanawiając Eucharystię, by była celebrowana już zawsze, aż do skończenia czasów. Za każdym razem, gdy ta Pamiątka jest sprawowana, dokonuje się dzieło naszego odkupienia.
Niestety, w tych dniach mamy ograniczoną możliwość uczestniczenia w liturgii Wieczerzy Pańskiej, sakramencie Jego miłości. Wiemy jednak, że gdy gromadzimy się w Jego imię, by wspólnie się modlić, Chrystus jest obecny wśród nas. Wierzymy też, że kiedy odczytujemy słowo Kościoła, to On sam – Słowo Boże – mówi do nas.
Pauza
Panie Jezu, teraz – gdy dostęp do świętej liturgii jest utrudniony – jeszcze bardziej niż zwykle oczekujesz od nas, byśmy wchodzili w tajemnicę Twej Ofiary oraz kochali naszych bliźnich, jak Ty nas umiłowałeś.
Po chwili ciszy wszyscy wstają i robią znak krzyża, mówiąc:
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Prowadzący kontynuuje:
By przygotować się na przyjęcie słowa Bożego
i by nas ono uzdrowiło,
uznajmy, że jesteśmy grzeszni.
Odmawiamy modlitwę pokutną, np.:
Prowadzący: Zmiłuj się nad nami, Panie.
Reszta: Bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie.
Prowadzący: Okaż nam, Panie, miłosierdzie swoje.
Reszta: I daj nam swoje zbawienie.
Prowadzący prosi o odpuszczenie grzechów:
Niech się zmiłuje nad nami Bóg wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy, doprowadzi nas do życia wiecznego.
Reszta: Amen.
Mówimy albo śpiewamy:
Panie, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, zmiłuj się nad nami!
Chryste, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
Panie, zmiłuj się nad nami!
Prowadzący:
Wszechmogący, wieczny Boże, obchodzimy pamiątkę Najświętszej Wieczerzy, podczas której Twój Jednorodzony Syn, mając się wydać na śmierć, pozostawił Kościołowi nową wiekuistą Ofiarę i Ucztę swojej miłości; spraw, abyśmy z tak wielkiego misterium czerpali pełnię miłości i życia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
Reszta: Amen.
Czytający stoi, reszta wiernych siedzi.
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Księgi Wyjścia [Wj 12,1-8.11-14]
Bóg powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku. Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak:
„Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, spożyją je z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami.
Tak zaś spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana.
Tej nocy Ja przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej od człowieka aż do bydła i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu. Ja, Pan. Krew będzie wam służyła do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską.
Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia w tym dniu świętować będziecie na zawsze”».
Oto słowo Boże.
Reszta: Bogu niech będą dzięki!
Czytający lub śpiewający psalm stoi, reszta siedzi.
PSALM 116B
Refren: Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.
Refren
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego świętych.
Jam sługa Twój, syn Twej służebnicy, *
Ty rozerwałeś moje kajdany.
Refren
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana, *
przed całym Jego ludem.
Refren
DRUGIE CZYTANIE
Czytanie z Pierwszego listu św. Pawła Apostoła do Koryntian [1 Kor 11,23-26]
Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazuję, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę».
Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
Oto słowo Boże.
Reszta: Bogu niech będą dzięki!
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Wszyscy wstają. Ewangelia jest odczytywana. Jeśli są dzieci, można wybrać krótszą wersję czytania.
EWANGELIA
Słowa Ewangelii według świętego Jana [J 13,1-15]
Było to przed Świętem Paschy. Jezus widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać, widząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło im się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».
Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę».
Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści».
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie "Nauczycielem" i "Panem" i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem».
Wszyscy siadają. Żadna aklamacja nie kończy czytania Ewangelii, a prowadzący powtarza ostatnie wersety, podając je wszystkim jak echo do rozważania w cichy sposób:
W głębi naszych serc, dotkniętych przez grzech,
pozwólmy, by te słowa Pana mocno w nas wybrzmiały,
ponieważ są skierowane osobiście do każdego z nas.
Dałem wam bowiem przykład,
abyście i wy tak czynili,
jak Ja wam uczyniłem.
5 minut poświęcamy na medytację w ciszy.
Wszyscy wstają, a prowadzący inicjuje Modlitwę Pańską:
Zjednoczeni w Duchu Świętym oraz w jedności z całym Kościołem ośmielamy się mówić, jak nas nauczył nasz Pan, Jezus Chrystus:
Mówimy albo śpiewamy:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie,
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw od złego.
I od razu dodajemy:
Bo Twoje jest królestwo, i potęga, i chwała na wieki.
Następnie prowadzący zachęca do przekazania sobie znaku pokoju:
Połączyliśmy nasze głosy z Chrystusem, by modlić się do Ojca. Jesteśmy synami w Synu. W miłości, która nas łączy, odnowieni przez Słowo Boże, przekażmy sobie znak pokoju, znak komunii, który otrzymujemy od Boga.
W zależności od sytuacji przekazujemy sobie znak pokoju przez podanie dłoni lub ukłon. Siadamy.
Prowadzący mówi:
Choć nie możemy przyjąć komunii sakramentalnej podczas liturgii, papież Franciszek zachęca nas gorąco do komunii duchowej, nazywanej także „komunią pragnienia". Módlmy się słowami zaproponowanymi przez papieża:
Klękam u Twych stóp, o mój Jezu, i ofiarowuję Ci moje skruszone serce,
uniżone w swojej nicości i Twojej świętej obecności.
Adoruję Cię w sakramencie Twej miłości, niewysłowionej Eucharystii.
Pragnę przyjąć Ciebie w tym ubogim przybytku, jaki oferuje Ci mój umysł.
Czekając na radość z sakramentalnej komunii, pragnę przyjąć Cię w duchu.
Przyjdź do mnie, o mój Jezu, kiedy ja przychodzę do Ciebie!
Niech Twoja miłość ogarnie moje całe jestestwo w życiu i śmierci.
Wierzę w Ciebie, Tobie ufam, Ciebie kocham.
Ubi caritas et amor,
ubi caritas Deus ibi est.
Tam gdzie miłość jest i dobroć,
tam gdzie miłość jest, tam mieszka Bóg.
Prowadzący mówi:
Zachęcam was teraz, byście pochylili głowy, zamknęli oczy i wsłuchali się w siebie.
Cisza
W głębi serca pozwólmy, by rosło w nas pragnienie jedności z Jezusem w komunii sakramentalnej.
I by Jego miłość zaczęła działać w naszym życiu.
Byśmy kochali innych, jak On nas umiłował.
Cisza przez 5 minut na bycie sam na sam z Jezusem.
Prowadzący wypowiada formułę błogosławieństwa:
Przez wstawiennictwo świętego [patrona parafii, wspólnoty, kraju] i wszystkich świętych
niech Bóg wytrwałości i odwagi pozwoli nam przez całe życie dawać świadectwo poświęcenia, współczucia i miłości Jezusa Chrystusa. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWO KOŃCOWE
Wszyscy zwracają się do krzyża i składają ręce.
Niech Pan zwróci ku nam swoje oblicze
i przyjdzie nas zbawić. Amen.
Wszyscy robią znak krzyża.
Rodzice mogą teraz również naznaczyć czoła swych dzieci znakiem krzyża.
Możemy zakończyć modlitwę, śpiewając:
Refren: Pan Wieczernik przygotował, swój zaprasza lud.
Dla nas wszystkich dom otworzył i zastawił stół.
1. Przyjdźcie z ulic i opłotków bowiem mija czas.
Przyjdźcie chorzy i ubodzy, Pan uzdrowi was.
Refren
2. Każdy człowiek w domu Pańskim swoje miejsce ma.
Niech nikogo w nim nie braknie uczta Pańska trwa.
Refren
3. Przystępujmy z dziękczynieniem pożywajmy chleb,
pijmy napój nieśmiertelnych, aby życie mieć.
Refren
4. Zakosztujcie i poznajcie tej Wieczerzy smak,
z obfitości boskich darów bierzcie pełnię łask.
Refren
5. Kto się z Panem tu spotyka tworzy jedno z Nim,
Bóg z miłością go nazywa przyjacielem swym.
Refren
6. Nakarmieni Chlebem Żywym wznieśmy Panu pieśń.
Bóg żyjący i prawdziwy strzeże naszych serc.
Refren
