„Amazing Grace” – hymn do Bożego Miłosierdzia

Historia kompozytora utworu, Johna Newtona, wzrusza kolejne pokolenia. „Amazing Grace” to hymn do Bożego Miłosierdzia, które jest większe od wszystkich naszych grzechów.

Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.

Przekaż darowiznę za pomocą zaledwie 3 kliknięć

„Amazing Grace” jest jednym z najpopularniejszych, śpiewanych na całym świecie chrześcijańskich hymnów. Jednak słowa tej piosenki nabierają szczególnej mocy, gdy odkrywamy wzruszającą historię życia jej autora.

John Newton – wyśmiewa religię, przemyca niewolników…

Edukacja Johna Newtona (1725-1807), osieroconego przez matkę w wieku sześciu lat syna właściciela handlowego statku, okazała się zupełną klapą, gdy chłopiec miał jedenaście lat. Załamany buntowniczym zachowaniem syna ojciec Johna Newtona zabrał go na swój statek w charakterze ucznia. Niestety, był to bardzo zły pomysł – arogancja i bezczelne nieposłuszeństwo chłopaka wydawały się nie mieć granic.

Jako nastolatek, pod wpływem jednego z przyjaciół, John zainteresował się religią i… zajadle ją wyśmiewał. Zrozpaczony buntem chłopaka ojciec zmusił go, by wstąpił do Brytyjskiej Marynarki Królewskiej. John trzykrotnie stamtąd uciekał, aż wreszcie definitywnie z niej zdezerterował, aby spotkać się z Mary „Polly” Catlett, przyjaciółką, w której zakochał się na zabój.

Jako dezerter John doświadczył poniżenia, natomiast pragnienie wzbogacenia się skłoniło go do zaciągnięcia się na statek, którego załoga zajmowała się handlem ludźmi. Tak oto John Newton stał się przemytnikiem niewolników. Podczas podróży statkiem jedną z ulubionych rozrywek Newtona było tworzenie obscenicznych wierszy, które cieszyły się wielką popularnością wśród całej załogi.

John Newton po latach zwraca się do Boga

Gdy Newton miał 23 lata, statek, na którym pływał, musiał stawić czoło przerażającej nawałnicy, jaka rozpętała się na północnym Atlantyku. Były to godziny jak z koszmaru – wówczas jeden z marynarzy, znajdujący się właśnie na miejscu przynależnym Johnowi, został porwany przez szalejące morze.

Po raz pierwszy po wielu latach Newton zwrócił się do Boga. Wbrew temu, co by się mogło wydawać, było to powolne i stopniowe nawrócenie. Z jednej strony postanowił ożenić się z Polly, jednak z drugiej – nadal uczestniczył w wyprawach, których celem był handel niewolnikami.

Krok po kroku pogłębiał wiarę, studiując teologię. Po siedmiu latach wycofał się z handlu niewolnikami i znalazł pracę, pozwalającą mu na studia, dzięki którym mógł zostać anglikańskim pastorem. Z czasem, wraz z jednym z deputowanych brytyjskiego Parlamentu, stał się ważnym propagatorem kampanii na rzecz abolicji niewolnictwa w Imperium Brytyjskim, zwieńczonej w 1807 roku dokumentem Slave Trade Act. Fakt ten tłumaczy, dlaczego niewolnicy ze Stanów Zjednoczonych przez wiele lat odczuwali szczególną bliskość z przesłaniem hymnu Newtona.