Jak rozmawiać z dziećmi o Adwencie i Bożym Narodzeniu?

Chcąc nadać Adwentowi i świętom sens, mamy do dyspozycji mnóstwo sztuczek, aby zainteresować dzieci i nauczyć je nieco więcej o życiu Jezusa. Wspólne przygotowanie szopki, kalendarza adwentowego czy modlitwa z całą rodziną to tylko niektóre sposoby na dodanie temu czasowi głębi.

Zobacz, jakie pomysły mają Francuzi: Clotilde Levesque, odpowiedzialna za propozycje dla rodzin w Narodowej Służbie Katechizacji i Katechumenatu (SNCC) oraz brat Benoît i Anne-Laure Renauld, odpowiedzialni za projekt Théobule.

Podczas Adwentu modlitwa ma głęboki sens. To okazja, aby odkryć pewne teksty na nowo i pobyć z rodziną. „Możemy nadać barw wspólnej modlitwie, czytając krótkie fragmenty Biblii i odnosząc się do modlitw związanych z narodzeniem Chrystusa – mówi brat Benoît. – Adwent to czas powrotu do sytuacji powitania, to czekanie, aby wzrosło pragnienie”.

Ten czas modlitwy jest też spotkaniem z dziećmi, ważne więc, aby dać im głos. „Modląc się z rodziną, możemy porozmawiać o krótkich fragmentach Biblii (np. o rozdziale 11. Księgi Izajasza), zadać dziecku kilka pytań – proponuje Anne-Laure Renauld. – Co to dla dziecka znaczy? Jakie sytuacje z życia codziennego mu to przypomina?”. Modlitwa jest równoległą rzeczywistością, łącznikiem między religią a życiem codziennym.

Zależy tylko od pomysłowości rodziców: kalendarz adwentowy kryje małe skarby w 24 okienkach, które dzieci otwierają od 1 grudnia. Słodycze czy drobiazgi urealniają oczekiwanie. Można go dowolnie spersonalizować, aby miał sens.

„Zamiast tradycyjnych czekoladek możemy umieścić w kalendarzu intencje modlitwy adwentowej lub propozycje dobrych uczynków” – sugeruje Anne-Laure Renauld. To sposób na wzbogacenie kalendarza, nadanie mu innej perspektywy. Znajdźcie pomysły w internecie i bawcie się dobrze, przygotowując kalendarz z dziećmi lub, jeśli są jeszcze małe, robiąc z niego niespodziankę.

Jako symboliczny element narodzin Chrystusa, szopka uwidacznia ten wyjątkowy moment. Złożona ze Świętej Rodziny i kilku postaci (pasterzy, mędrców, zwierząt itp.), cieszy się dużym zainteresowaniem najmłodszych ze względu na swój aspekt zabawowy.

To także dobry pretekst, aby podzielić się chwilą. „Poświęćcie trochę czasu i wykonajcie szopkę wraz z dziećmi, opowiadając im, co robicie – mówi Clotilde Levesque. – Pierwszego dnia zbudujcie otoczenie, opisując kraj Jezusa. Następnego dnia dodajcie pasterzy, zwierzęta, Maryję, Józefa itd. Historię można wzbogacić, korzystając z Biblii dla dzieci lub słuchając kolęd. Szopka będzie obecna w domu, a dzieci będą miały przyjemność z jej oglądania lub zabawy, jeśli są jeszcze małe!

To okazja, by spotkać się razem wokół żłóbka na czas modlitwy, czytać Słowo Boże, śpiewać kolędy lub zachęcić dzieci do dzielenia się tym, co wydarzyło się w ciągu dnia”.

Tak jak cieszymy się z wizyty kogoś kochanego, tak też przygotowujemy dom na Boże Narodzenie. Dzieci przede wszystkim ekscytują się tym nastrojem i czerpią przyjemność z własnoręcznego dekorowania. „Kiedy witamy drogiego przyjaciela, chcemy się przygotować, zadbać o siebie i o dom, przeżywać wspólnie miłe chwile, dobry czas” – mówi brat Benoît.

Dzieci robią rysunki na oknach, pomagają ustawić choinkę lub upiec pierniczki. Własnoręczne wykonanie nadaje inną wartość tym wszystkim rzeczom. „Cały wystrój domu mówi o radości z ważnego wydarzenia, jest radosny jak serce kogoś, kto spodziewa się gości – mówi Clotilde Levesque. – Ubierzcie choinkę, postarajcie się, aby wszystko było piękne i jasne. Jest to również okazja, by porozmawiać o dekoracjach, które widzimy na ulicy: światła przypominają nam o Bogu, który w osobie Jezusa przynosi światłość światu”.

Podobnie jak kalendarz, wieniec adwentowy oznacza dla dzieci czas oczekiwania. Tradycję tę symbolizują cztery świece, jak cztery tygodnie przed Bożym Narodzeniem. Pierwszą z nich zapala się w pierwszą niedzielę Adwentu.

„To dobry sposób, aby zrozumieć czas, który płynie powoli i dzieli nas od narodzin Jezusa – zauważa Clotilde Levesque. – Zapalajmy kolejne świece co tydzień. Wieniec adwentowy to także kontakt z tym, co dzieje się w parafii, zwłaszcza dla rodzin, które uczęszczają na msze i adwentowe nabożeństwa”.

„Jak Bóg ukochał nas, posyłając nam Jezusa, tak i my odtwarzamy ten dar, ofiarowując prezenty tym, którzy są nam drodzy – mówi brat Benoît. – W mojej rodzinie, zanim rozdamy prezenty, zawsze przypominamy, dlaczego się zebraliśmy i wspólnie śpiewamy kolędy”. Przypominając dzieciom, skąd wzięła się tradycja obdarowywania na Boże Narodzenie, zyskujemy kolejną perspektywę.

Dzieci również mogą się zaangażować i czerpać radość z dzielenia się. „Możemy zachęcać dzieci do przygotowania pierniczków lub drobnych upominków dla rodziny, krewnych lub samotnego sąsiada” – sugeruje Clotilde.

„Prezenty są znakami miłości zainicjowanej przez Boga, którą chcemy się dzielić. Nie dajmy się ponieść konsumpcji i szaleństwu kupowania, pomóżmy dzieciom działać i zrozumieć wartość osobistego wkładu w przygotowanie podarków. To właśnie jest ważne”.