Biskup, doktor Kościoła, jeden z największych świętych. Żył na przełomie IV i V w. Urodził się w Tagaście (dzisiejsze Suk Ahras w Algierii). Jego życie jest dowodem na to, że wytrwała modlitwa daje efekty, bo jego matka – św. Monika – wymodliła mu nawrócenie, gdy miał 33 lata.
Czytaj także:
Układ z Panem Bogiem? “Sprytna” modlitwa św. Augustyna
Nim się to stało Augustyn, można by rzec, prowadził stereotypowe studenckie życie. Dużo imprezował, choć nie przeszkadzało mu to w zdobywaniu rozległej wiedzy.
Podczas studiów w Kartaginie związał się z kobietą, niewolnicą, z którą spędził 15 lat i miał z nią syna. Należał do sekty manicheistów. Gdy trafił do Mediolanu, swoim nauczaniem zaimponował mu tamtejszy biskup, św. Ambroży.
Oto wybrane cytaty z pism św. Augustyna:
To w tym mieście w 386 r. Augustyn przeżył swój „Damaszek”, związany nomen omen z Listami św. Pawła, a zwłaszcza z fragmentem z Listu do Rzymian: „Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i w wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa, i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom" (Rz 13,13-14).
Oto kolejna nauka płynąca z jego biografii: Słowo Boże jest żywe i skuteczne. W następnym roku po nawróceniu Augustyn przyjął chrzest z rąk św. Ambrożego. Po chrzcie wyruszył w swoje rodzinne strony, a następnie do Hippony (dzisiejsza Annaba w Algierii), gdzie wraz ze współpracownikami założył klasztor oraz przyjął święcenia kapłańskie.
W 396 r. został biskupem Hippony. Istotą jego posługi było formowanie kapłanów i biskupów. Reguła, którą dla nich ułożył stała się później podstawą m.in. dla augustianów, dominikanów czy paulinów. Z pasją zwalczał pleniące się w ówczesnym społeczeństwie herezje (m.in. znany z autopsji manicheizm).
Być może inny byłby kształt dzisiejszej Afryki, która była terenem działania św. Augustyna, gdyby w porę zidentyfikowano niebezpieczeństwo ze strony Wandalów. Ówczesny namiestnik rzymski powierzył im obronę północnej Afryki i nie spodziewał się, że będzie to jednocześnie z ich strony ekspansja. Augustyn dostrzegał ich barbarzyństwo, ale nie udało się w porę zareagować. Zmarł w trakcie oblężenia Hippony przez Wandalów w 430 r.
Do najcenniejszych dzieł św. Augustyna należą m.in.: „Wyznania” (386-387) czy „O państwie Bożym ksiąg 22” (413-427). Zachowały się jego 363 kazania i 217 listów.
