Ostatecznie to nie drobne rękodzieło ani konkretne zajęcia liczą się najbardziej, ale tradycja, którą zbudujecie jako rodzina. Czasami najlepsze sposoby na wspólne spędzenie wyjątkowego czasu to te najprostsze.
Dzieci są w stanie zrozumieć o wiele więcej w kwestii wiary, niż nam się wydaje. Poniżej przedstawiamy kilka pomysłów, które mogą pomóc dzieciom lepiej zrozumieć tajemnicę tego świętego dnia, w sposób odpowiedni do ich wieku.
Wiek: 2-6 lat
Dzieci są zdolne zrozumieć ideę ofiary miłości; musisz tylko umieścić ją w kontekście, który rozumieją. Czy twoje dzieci uwielbiają „Krainę Lodu” Disneya? Anna rzuca się przed Elzę, żeby uratować ją przed spadającym mieczem i oddać za nią swoje życie. To dobry popkulturowy przykład, który pojmą w mig. Powiedz im, że Jezus kocha nas tak bardzo, że umarł, żebyśmy mogli dostać się do nieba.
Pomysły zajęć:
- Wybierz Biblię dla dzieci albo komiks i prostymi słowami opowiedz historię śmierci Pana Jezusa.
- Namalujcie wspólnie jedną ze scen drogi krzyżowej.
- Pokolorujcie palcami drewniany krzyż.
- Stwórzcie „słoik poświęcenia”. Zwykły słoik udekorujcie krzyżem. Niech każdy członek rodziny wrzuca do niego rodzynkę, szklaną kulkę, paciorek, a nawet mały klocek lego za każdym razem, kiedy dzieci zrobią dobry uczynek. Wytłumaczcie dzieciom, że dzięki naszym dobrym uczynkom Pan Jezus tego dnia czuje się lepiej. Nagrody ze „słoika poświęcenia” zostaną zachowane do Niedzieli Wielkanocnej.
Czytaj także:
Gdy Chrystus na krzyżu umiera. Obrzędy Wielkiego Piątku
Wiek: 7-10 lat
W tym wieku dzieci bardziej interesują się szczegółami dotyczącymi cierpienia i śmierci Jezusa. Historia może zostać opowiedziana szczegółowo, ale zawsze trzeba mieć na uwadze najgłębsze przesłanie: że Jezus mógł zatrzymać to w każdym momencie, ale przyjął wszystko, bo jego miłość jest tak wielka, że chciał poświęcić samego siebie dla naszego zbawienia.
Pomysły zajęć:
- Zachęć dzieci, żeby utworzyły wielki krzyż na dużym arkuszu papieru i narysowały na nim Jezusa. Niech u podstawy krzyża dzieci napiszą swoje imiona i imiona wszystkich, których znają, co będzie symbolem tego, że Jezus modli się za każdego z nas i za nas ofiarował swoje życie.
- Stwórzcie swoją własną drogę krzyżową. Narysujcie każdą stację, a następnie ustawcie je wokół domu. Wieczorem zgaście światła, wręczcie dzieciom małą wotywną świeczkę i odprawcie całą rodziną wspólnie drogę krzyżową, przemierzając stacje, które dzieci wykonały.
- Zaproponuj, żeby dzieci zrobiły z koralików i sznurka swój własny różaniec, a następnie odmówcie wspólnie tajemnicę bolesną.
- Jeśli jesteś bardzo wytrwały, pomóż dzieciom wykonać grób z papieru mâché i w Wielki Piątek umieśćcie w grobie figurę Jezusa. Otwórz grób całkowicie w Niedzielę Wielkanocną.
Czytaj także:
Rodzinne tradycje – przywołują pamięć o tych, których już z nami nie ma
Wiek: 11-14 lat
W zależności od indywidualnego usposobienia każdego dziecka, możliwe jest pokazanie niektórych, mniej drastycznych scen z „Pasji” Mela Gibsona, a następnie porozmawianie o nich. Scena Ostatniej Wieczerzy, modlitwy w Ogrójcu albo moment aresztowania byłyby odpowiednie dla dzieci w tym wieku (ale najpierw obejrzyj je sam, żeby to ocenić). Zdrada Judasza również mogłaby być tematem wartym zgłębienia, bo dla dzieci w tym wieku przyjaźń jest kluczowa. Zajęcia również mogłyby opierać się na przyjęciu pozycji przyjaciela Jezusa, choć wszyscy go opuścili, bądź zdradzili.
Pomysły zajęć:
- Zróbcie koronę z giętkich gałązek (ciernie lub ostre dodatki opcjonalnie), a także koronę z kwiatów, żeby przedstawić dwa sposoby odpowiedzi na przyjaźń Jezusa.
- Jako rodzina wygospodarujcie czas, aby wspólnie zaangażować się w akcję charytatywną lub służbę publiczną, jak sprzątanie śmieci z przestrzeni miejskiej albo serwowanie jedzenia w jadłodajni dla ubogich. Możecie także odwiedzić dom spokojnej starości albo możesz zachęcić dzieci do przekazania zabawek szpitalowi dziecięcemu. Robienie czegoś tak, by dosięgnąć kogoś w potrzebie lub kogoś, kto może czuć się porzucony i zapomniany, jest także dobrą lekcją, która może być związana z ukrzyżowanym Jezusem.
- Znajdź na podwórku miejsce, które wygląda na nieurodzajne i zapomniane. Posadźcie tam kwiaty, żeby pokazać, jaką moc twórczą mają uczynki miłosierdzia i jak mogą przekształcić nie tylko miejsca, ale także serca i społeczności.
Wiek: 15-18 lat
W tym wieku większość dzieciaków może obejrzeć film „Pasja”, ale należy im towarzyszyć. Poświęć po filmie czas na rozmowę i modlitwę, żeby dzieci miały czas na przyswojenie przesłania filmu.
To może być także dobry czas, żeby poruszyć bardziej złożone kwestie, jak tę, dlaczego Bóg pozwala na cierpienie w świecie i czemu cierpienie dotyka czasem także naszego życia. Temat przebaczenia także ma duże szanse na powodzenie (i jest kluczowy do opanowania przez nastolatków, zanim staną się na dobre dorosłymi).
Pomysły zajęć:
- Spróbujcie w domu porozmawiać o cierpieniu. Możecie skorzystać z niektórych książek. Polecam np. klasyka C.S. Lewisa „Problem cierpienia”.
- To może być także dobry czas na przedstawienie młodzieży współcześnie lub niedawno żyjących osób, których życie jest przykładem przebaczenia w obliczu ogromnego cierpienia i trudności. Książka ocalałej z ludobójstwa w Ruandzie Immaculée Ilibagizy „Ocalona, aby mówić: Wstrząsająca opowieść kobiety, która przeżyła ludobójstwo w Ruandzie” jest znakomitym przykładem wiary i wybaczenia w czasie niewyobrażalnego cierpienia. Kardynał Nguyen Van Thuan, który przeżył 9 lat zamknięty w odosobnieniu przez reżim komunistyczny w Wietnamie, opowiada swoją historię w porywającej książce „Droga nadziei”.
- W tym wieku, kiedy dzieci pochłaniają ich własne problemy i dramaty, udział w akcjach charytatywnych i sprzyjających dobru publicznemu, może być potężnym sojusznikiem, by pomóc im nabrać szerszej perspektywy. W tym wieku rozważ wolontariat w schronisku dla bezdomnych albo pomoc w Zgromadzeniu Sióstr Misjonarek Miłości, jeśli ich dom znajduje się w twoim mieście, lub wolontariat w szpitalu onkologicznym. Te zajęcia niekoniecznie muszą być realizowane w Wielki Piątek, ale są dobrym sposobem na przywołanie ducha Wielkiego Piątku poprzez służbę.
Czytaj także:
Relacja – to klucz do przejścia przez cierpienie
Ostatecznie to nie drobne rękodzieło ani konkretne zajęcia liczą się najbardziej, ale tradycja, którą zbudujecie jako rodzina. Czasami najlepsze sposoby na wspólne spędzenie wyjątkowego czasu to te najprostsze. Rodzinne odprawianie drogi krzyżowej, wspólne zaangażowanie w wolontariat czy wizyty w kaplicy, żeby pomodlić się za najbliższych, to chwile, które dzieci będą pamiętać, gdy dorosną i które ukształtują ich zrozumienie wiary chrześcijańskiej na nadchodzące lata.