Ogłoszony Doktorem Kościoła, zyskał przydomek „Doctor Evangelicus”, ponieważ napisał kazania na wszystkie możliwe święta liturgiczne. W ten sposób wypełnił nakaz głoszenia Ewangelii, który – jak podaje tradycja – otrzymał bezpośrednio z ust św. Franciszka z Asyżu.
Tymczasem papież Leon XIII na początku XIX wieku po raz pierwszy określił św. Antoniego Padewskiego „świętym całego świata”: jest on czczony dosłownie wszędzie. Nie ma kaplicy, świątyni, bazyliki czy katedry, gdzie nie figurowałby jakiś jego wizerunek.
Osoba świętego jest powodem sporu między Portugalczykami a Włochami, gdyż oba narody, każdy z własnych powodów, uważają go za swojego. Urodził się bowiem w Lizbonie jako Fernando de Bulloes y Taveira de Azevedo, ale wstępując do Zgromadzenia Braci Mniejszych, czyli do franciszkanów, przyjął imię Antoni, na cześć św. Antoniego Opata. Natomiast w Padwie – mieście, w którym zmarł i został pochowany – wznosi się poświęcona mu bazylika, powszechnie znana jako „il santo”.
Bazylika powstała tuż przy dawnym kościółku pw. Santa Maria Mater Domini (NMP Bożej Rodzicielki) – miejscu, gdzie – zgodnie z wolą świętego – złożono jego ciało. Na przestrzeni lat świątynia sukcesywnie się rozrastała w wyniku licznych prac rekonstrukcyjnych, dlatego też obecnie nie sposób stwierdzić czy utrzymana jest raczej w stylu romańskim, gotyckim, renesansowym czy barokowym. Nie ma natomiast wątpliwości co do tego, że najcenniejszym skarbem, jaki kryje w swoim wnętrzu jest złoty relikwiarz z językiem i szczęką świętego kaznodziei.
Jeżeli pragniesz dowiedzieć się więcej o bazylice św. Antoniego w Padwie, zajrzyj do naszej fotogalerii.
