Przez długi czas nie widziałam różnicy między odpoczynkiem i rozrywką. Uważałam, że gdy się bawię, to też odpoczywam. Czy aby na pewno tak jest?
Odkąd bycie zabieganym (przeczytaj: „Dzieje się!” – co nam daje bycie ciągle zajętymi?“) stało się modne, odpoczynek stał się czymś, o czym często zapominamy. Możesz o nim mówić wtedy, gdy masz przeznaczony na niego wolny czas. Adam i Kasia rezerwują sobie jeden dzień w tygodniu, w którym nie robią planów. Andrzej ustalił z żoną, że w jedną sobotę w miesiącu na pięć godzin “znika” z domu i udaje się do swojej “jaskini”, w której odpoczywa. Ewa, planuje sobie dwa wieczory w tygodniu, w które nie spotyka się ze znajomymi, zostaje w domu i jest przy sobie. Wszyscy oni tworzą w swoich kalendarzach przestrzeń – wolny czas – w którym nie robią planów. Zatrzymują się i pytają siebie, czego potrzebują.
Istotą odpoczynku jest to, że organizujesz czas, w którym jesteś przy sobie, czyli spotykasz się sam ze sobą. Słuchasz swoich emocji, myślisz o swoich celach i marzeniach. Nie jest to łatwe i wielu osobom sprawia trudność. Dlaczego? Są dwa najczęstsze powody.
- Ucieczka od samego siebie
Być może wybierasz zajętość, bo ona daje poczucie bycia ważnym. Zajętość często kojarzy się z prestiżem, a odpoczynek już nie. Może boisz się usłyszeć siebie, zobaczyć co tam w środku jest w Tobie.
- Nieumiejętność stawiania granic (przeczytaj: “Masz poczucie winy, czujesz się osamotniony i zagubiony? Potrenuj stawianie granic!“)
Być może nie masz czasu na pobycie w samotności, bo pozwalasz, aby inni planowali Twój czas. Basia, z którą kiedyś pracowałam, nie potrafiła odmówić, gdy znajomi czegoś od niej potrzebowali. Zawsze była gotowa pomóc, wysłuchać, zrobić coś dla i za innych. W efekcie, gdy w końcu zostawała sama, była tak zmęczona, że od razu zasypiała. Jeżeli chcesz zacząć odpoczywać, musisz wyznaczyć sobie czas, który będzie należał tylko do Ciebie, w którym nikt inny nie będzie organizował Ci zajęć.
Odpoczynek to czas na refleksje, co nie oznacza, że masz wtedy siedzieć i nic nie robić. Niektórzy odpoczywają jeżdżąc na rowerze, chodząc na basen lub spędzając czas z przyjaciółmi na rozmowach. Efektem powinna być większa radość, poczucie bycia wypoczętym i zrelaksowanym, a także większej ilości siły i chęci do życia.
Dopiero gdy Twoje ciało i umysł odpoczęły, możesz prawdziwie cieszyć się życiem i czerpać radość z rozrywki. Rozrywka jest czymś innym niż odpoczynek, to czas, w którym podejmujesz działania, które Cię cieszą. Gdy jesteś wypoczęty, więcej rzeczy sprawia, że czujesz się szczęśliwy. Nawet małe zdarzenia potrafią Cię zachwycić. Ale przede wszystkim, skoro jesteś przy sobie (dzięki odpoczynkowi), to wiesz co w tym momencie będzie dla Ciebie najlepszą rozrywką.
Zupełnie odwrotnie wygląda to, gdy jesteś zmęczony. Wtedy często nawet zajęcia, które kiedyś sprawiały Ci radość, nie są już tak atrakcyjne. Twoje ciało i umysł potrzebują coraz więcej i silniejszych bodźców, aby w ogóle coś poczuć. Zdarza się też, że wybierasz aktywności, które tak naprawdę nie powodują, że jesteś szczęśliwy. Skoro nie odpoczywasz, to nie jesteś blisko siebie i nie wiesz co w tym momencie sprawi Ci największą radość.
Odpoczynku trzeba się uczyć. Zrób dziś pierwszy krok i zaplanuj w swoim kalendarzu czas (może to być nawet 30 minut – warto od czegoś zacząć), który przeznaczysz na swój odpoczynek. Zarezerwuj ten czas, a gdy on nadejdzie spróbuj posłuchać siebie. Nie przejmuj się jak na początku będziesz się dziwnie czuł. Być może to nowy stan dla Ciebie i musisz się z nim oswoić. Gdy początkowy niepokój minie, zacznij zadawać sobie różne pytania, na przykład:
- Co sprawi mi przyjemność?
- Jaką ekscytującą rzecz zrobię jutro?
- O czym marzę?
- Gdyby ktoś mnie zapytał o to, czego najbardziej pragnę, to co bym odpowiedział?
- ….
Słuchaj siebie, a odpowiedzi mogą Cię zadziwić.