Gorzka mowa ubrana w żartobliwy ton czy coś znacznie głębszego?
Przekazując darowiznę, pomagasz Aletei kontynuować jej misję. Dzięki Tobie możemy wspólnie budować przyszłość tego wyjątkowego projektu.
6 sierpnia 1945 roku Stany Zjednoczone zrzuciły bombę atomową na miasto Hiroshima w Japonii. Bomba “Little Boy” została zrzucona przez bombowiec o nazwie “Enola Gay”. O tym tragicznym wydarzeniu powstała… piosenka.
Odnalazłem moją grzeszną przyjemność
Słuchałem zapętlonej piosenki Kevina Heidersa “Enola’s Wake”: jest wspaniała, ale tak niechrześcijańska. Piosenka jest toastem wznoszonym ku czci przemijania Enoli: “Śpij Enola, śpij i nigdy więcej się nie budź. Jest mi przykro wiedzieć o śmierci, z której złożone jest twoje życie” słychać w refrenie.
Kevin Heider tym razem przekroczył granicę. Jego album “The Spark” jest mroczny, bardziej surowy, i bardziej “ludzki” niż jesteśmy do tego przyzwyczajeni w muzyce chrześcijańskiej. Śmiało zabiera nas na peryferie ludzkiego doświadczenia, ale z radością opiewać śmierć kobiety? Gdzie jest miłosierdzie? Gdzie jest nadzieja na jej zbawienie?
Zagłębiając się w metaforę
Ta piosenka nie miała być moją grzeszną przyjemnością. To nie była gorzka przemowa ubrana w radosną melodię. Każde słowo było metaforą, przenośnią, napisaną tak, aby dyskusja o trudnym temacie była bardziej znośna.
Dałem się prawie oszukać przez geniusz jego tekstów, opuszczając starannie skonstruowaną metaforę pośród twórczej, samodzielnej narracji, wznoszenie toastu za przemijanie żałosne kobiety. Później niewyraźne wspomnienia z historii otworzyły mi oczy.
Metafora staje się zrozumiała, kiedy wnikliwie zapozna się z tekstami jego piosenek: są naprawdę niesamowite.
Podzielona kwestia
Heider, który napisał piosenkę, podzielił się z Cecylią własną wewnętrzną walką, przyznając, że kiedyś “popierał zrzucenie bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki”.
W chwili pisania utworu zaczął ponownie rozważać swoje poparcie, ale nadal nie ma pewności, po której stronie stoi. Był jednak pewien jednego. Wierzył słowom Jana Pawła II: “Wojna nie zawsze jest nieunikniona. Jest zawsze porażką ludzkości”.
Dzięki tej prawdzie napisałem piosenkę z prostego punktu widzenia, że bez względu na to, czy te bombardowania były uzasadnione, były one tragiczną klęską dla ludzkości – powiedział Heider.
Czytaj także:
4 jezuitów przeżyło atak atomowy na Hiroszimę. Co ich uratowało?
Czytaj także:
Dlaczego papież prosi o rozpowszechnianie fotografii z Nagasaki?
Czytaj także:
Lekcja chłopca z Nagasaki wędrującego z martwym braciszkiem na plecach